برتری خفیف

بخشی از کتاب

بیشتر مردم وقتی با مشکلات و مسائلی مواجه می‌شوند که بزرگ‌تر یا متفاوت با چیزهایی است که تاکنون با آن‌ها سروکار داشته‌اند فورا احساس شکست می‌کنند و از تلاش کردن دست می‌کشند. بسیاری از مردم این گونه‌اند که مشکلات بزرگ‌تر یا متفاوت را بد و منفی می‌بینند و زندگی‌هایشان را با منفی‌ گرایی آلوده می‌کنند. چیزی که آن‌ها درک نمی‌کنند این فلسفه است که: اندازه مشکلات اندازه شخص را تعیین می‌کند. شما می‌توانید با توجه به اندازه مشکلاتی که هر نفر را افسرده و غمگین می‌کند محدودیت‌های زندگی او را تخمین بزنید. همچنین می‌توانید با توجه به اندازه مشکلاتی که هر شخص حل می‌کند میزان موثر بودن زندگی او را اندازه‌گیری کنید. هر چه بتوانید مشکلات بزرگ‌تری را حل کنید، دستمزد بیشتری به شما پرداخت می‌شود؛ زیرا اندازه درآمد شما با اندازه مشکلاتی که حل می‌کنید تعیین می‌شود. چیزی که بسیاری از مردم به آن می‌گویند «مشکل» در واقع یک فاصله و شکاف بین نقطه الف و نقطه ب است. و اگر ذهنتان را باز نگه دارید، می‌توانید روی آن شکاف پل بزنید. دلیل این که وقتم را صرف توضیح و توصیف این فاصله می‌کنم این است که بدانید این فاصله می‌تواند علیه شما یا به نفع شما عمل کند. فاصله بین نقاط الف و ب همیشگی نیست و باید رفع شود؛ و البته رفع خواهد شد؛ حالا یا به نفع شما یا علیه شما. این قانون طبیعت است و شما نمی‌توانید جلو آن را بگیرید. اما انتخاب نحوه رفع این فاصله به عهده شماست. اولین راه برای رفع این کشش این است که نقطه الف را به طور پیوسته به نقطه ب نزدیک و نزدیک‌تر کنید. اجازه دهید که آهنربای تصوراتتان شما را به سوی خودش و به سوی آینده بکشد. آیا یادتان هست اشخاص ساکن منحنی شکست با چه چیزی کشیده می‌شدند؟ با نیروی گذشته. و چه چیزی افراد ساکن منحنی موفقیت را به سوی خود می‌کشید؟ نیروی آینده.