بهترین نویسندگان ایرانی

جلال آل احمد

جلال آل احمد متولد ۲ آذر سال ۱۳۰۲ در شهر تهران بوده است که او را می توان از بهترین نویسندگان ایرانی بشمار آورد.

مجموعه داستان «دید و بازدید» نخستین اثر ادبی آل ‌احمد محسوب می‌شود که در سال 1324 منتشر شد.
این مجموعه، ابتدا 10 داستان کوتاه بود که در چاپ هفتم آن دو داستان دیگر به آن افزوده شد. جلال در این مجموعه با نثری طنزآلود به انتقاد از مسائل اجتماعی پرداخت.

وی مجموعه داستان دیگری را با نام «از رنجی كه می‌بریم» در سال 1326 منتشر کرد. در این مجموعه 7 داستان کوتاه آمده بود و جلال در آن به شکست احزاب در اجتماع آن روز ایران، اشاراتی کرده بود.

سال 1331، سال انتشار مجموعه نه داستان کوتاه به نام «زن زیادی» است. جلال در این کتاب که حاوی یک مقدمه نیز هست، به تصویر شخصیت زنان قشرهای مختلف پرداخته است.

جلال در «سرگذشت کندوها» که نخستین داستان نسبتا بلند او بود، به قضیه نفت و شکست مبارزات سیاسی سال‌های 29 تا 31 پرداخت. او در این کتاب به سبک قصه‌های سنتی ایران، با «یکی بود یکی نبود» داستان خود را آغاز می‌کند.

محمد علی جمالزاده

سید محمدعلی موسوی جمالزاده نویسنده و مترجم معاصر ایرانی، در ۲۳ دی ۱۲۷۰ متولد شد. نام جمالزاده بعنوان پدر داستان کوتاه زبان فارسی مطرح شده و آغازگر سبک واقع گرایی در ادبیات فارسی است. این نویسنده معروف ایرانی در سال ۱۹۶۵ جایزه نوبل ادبیات را کسب کرد. داستان زیبای «کباب غاز» این نویسنده بزرگ، جزو زیباترین دروس کتاب ادبیات فارسی در دوران دبیرستان است. آثار مهم محمدعلی جمالزاده عبارتند از: یکی بود یکی نبود، عمو حسینعلی، دارالمجانین، شاهکار، تلخ و شیرین، فارسی شکر است، قصه های کوتاه برای بچه های ریش دار، راه آب نامه و….

محمود دولت آبادی

محمود دولت آبادی نویسنده معاصر ایرانی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۱۹ در دولت آباد سبزوار متولد شد.

رمان ده جلدی کلیدر، مشهورترین اثر اوست. برخی از آثار دولت‌آبادی به چندین زبان غربی و شرقی ترجمه و منتشر شده است. داستان بیشتر نوشته‌های دولت‌آبادی در روستاهای خراسان رخ می‌دهد و از رنج و مشقت روستاییان شرق ایران روایت می‌کند.

کلیدر یک رمان عظیم روستایی است و در ۱۰ جلد و بالغ بر سه هزار صفحه که او بیش از ۱۵ سال عمرش را صرف نگارش آن کرده‌ است، حجیمترین رمان فارسی به شمار می‌رود.
رمانی با زبانی فخیم و حماسی و با بیش از شصت شخصیت که جملگی تمام و کمال پرداخته شده‌اند.

دولت‌آبادی نثری ساده، روان و توصیف‌ گرایانه دارد. داستان‌هایش را با نگاهی جزئی‌ گرایانه و دقیق می‌نویسد. تمام دغدغه‌ی او دغدغه‌ی مردم فقیر، قشر متوسط و رو به پایین جامعه و مشکلات اجتماعی نابسامان است.

وی بر این اساس مهم‌ترین وظیفه‌ی نویسنده و هنرمند را بازسازی تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران می‌داند. امری که قدرت‌های استکباری با استعمارگری‌هایشان مانع آن شده‌اند.

از آثار داستانی محمود دولت آبادی می‌توان به کارنامه‌ی سپنج، سلوک، آن مادیان سرخ یال، جای خالی سلوچ و… اشاره کرد.

بزرگ علوی

سید مجتبی آقا بزرگ علوی که به نام بزرگ علوی به شهرت رسید، یکی دیگر از نویسندگان معروف ایرانی بود که در تاریخ ۱۳ بهمن ۱۲۸۲ متولد شد. اکثر منتقدین آثار ادبی، بزرگ علوی را به همراه صادق هدایت و صادق چوک، پدران داستان نویسی نوین ایرانی می دانند. مهمترین آثار بزرگ علوی عبارتند از: چشم هایش، گیله مرد، چمدان، پنجاه و سه نفر، ورق پاره های زندان، میرزا، نامه ها، سالاری ها، موریانه و…

سیمین دانشور

نویسنده و مترجم ایرانی متولد سال 1300 در شیراز و همسر جلال آل‌احمد بود. وی نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است. سووشون از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به شمار می‌رود. دانشور همچنین عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود.از دیگر آثار خانم سیمین دانشور می توان به مجموعه داستان های آتش خاموش، شهری چون بهشت، به کی سلام کنم، از پرنده های مهاجر بپرس، رمان های جزیره سرگردانی، ساربان سرگردانی و کوه سرگردان اشاره کرد.

نادر ابراهیمی

نادر ابراهیمی داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، ترانه‌سرا و فیلم‌ساز معاصر ایرانی در 14 فروردین سال 1315 در تهران متولد شد. ابراهیمی خالق بیش از صد عنوان کتاب در حوزه رمان ایرانی و داستان های کوتاه، کودک و نوجوان، فیلمنامه، نمایشنامه و صدها مقاله پژوهشی می‌باشد.  نخستین کتاب او با عنوان خانه ای برای شب در سال 1342 به چاپ رسید و با استقبال خوبی از طرف مخاطبان مواجه شد. ازجمله آثار نادر ابراهیمی می‌توان به کتاب‌های معروفی همچون یک عاشقانه آرام، ابن مشغله،مجموعه 7 جلدی آتش بدون دود، کتاب مردی در تبعید ابدی و چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم اشاره کرد.

در این مطلب با بهترین نویسندگان ایرانی و آثار فاخرشان آشنا شدیم.چه خوب است که این کتب را بخوانیم و با ادبیات کشورمان بیشتر آشنا شویم.