سیر عشق، کتابی نیمه ادبی و نیمه خود یاری است که با روشنی شکاف‌های پیچیده و نه چندان پیچیده یک ازدواج مدرن را توصیف کرده و نشان می‌دهد برای سال‌ها کنار هم ماندن چه چیزی لازم است. این رمان غیرسنتی روحیه و پیامی سخاوتمندانه دارد. رمانی هنرمندانه است راجع به زوجی از زمانی که اولین جرقه‌ی عشق را احساس کردند، چگونه ازدواجشان را با توجه به نیازهای شغلی و خواسته‌‌ های فرزندان حفظ و با چالش‌های حاصل از بی‌حوصلگی و خستگی و پیر شدن مقابله کردند. پرسش اصلی این کتاب این است: زیر فشار یک زندگی معمولی چه اتفاقی برای ایده‌آل‌های اولیه‌ی ما می‌افتد؟»روایت‌هایی از عشق که در بسیاری از فیلم‌ها و رمان‌ها نقل می‌شوند به ندرت مطابق با آنچه ما در تجربه‌ی زیسته از آن آگاه می‌شویم، هستند.

کتاب درمان شوپنهاور از زبان سوم شخص روایت می‌شود و دغدغه‌های ذهنی قهرمان‌های داستان، فیلیپ و جولیوس را به چالش می‌کشد. فیلیپ فردی منزوی که عقاید «شوپنهاور» را قبول دارد در واقع همان فلسفه‌دان بزرگ آلمانی، «آرتور شوپنهاور» است. فیلسوف مطرح و بدبینی که درباره‌ی انزوا گفته است: «مردی که بتواند یک‌بار برای همیشه از رابطه با شمار زیادی از آدمیان بپرهیزد، مرد خوشبختی‌ ست.»

در این کتاب خصوصیات اخلاقی، ویژگی‌های فردی و نظریه‌های «شوپنهاور» در قالب شخصیت فیلیپ و گفته‌های راوی بیان می‌شود. یالوم در بستر این روایتِ داستانی، دغدغه‌های همیشگی جوامع بشری مثل مواجهه‌ی انسان با خود و اجتماع و مرگ، تمایل به انزوا، و تاثیر روابط اجتماعی روی انسان‌ و طرف مقابل را طرح می‌کند.

در بخشی از کتاب جاناتان مرغ دریایی می خوانیم رخدادها چگونه می‌بایست ناگاهان در پندار کسی شکل بگیرد؟ بی‌تردید هر نویسنده دست‌پرورده و مخلوق خود را دوست می‌دارد و بر این یقین پای می‌فشرد که راز و رمز، بخشی از جادوست و در این‌ باره نیز به هیچ شرح و بیانی نیاز نیست.

پندارها، از دیرباز با آدمی همراه بوده؛ پیوسته در گوشِ روان به پچپچه سخن گفته و آرام و سبکبال از جهانی روشن و نرم، و آفریدگانی حرف می‌زند که با اندوه، شادی‌ها، پیروزی‌ها و نامردی‌ ها آنجا حضور دارند.

او حداقل با خودش صاف و صادق بود و از چنان شجاعتی برخوردار که با واقعیتِ بی‌معنا بودنِ زندگی رویاروی شود.