کتاب ایدئولوژی به روایت سینما

کتاب ایدئولوژی به روایت سینما مطالعه ی نسبت ایدئولوژی و زیبایی‌ شناسی در سینمای فاشیسم و لیبرالیسم

در پشت جلد این کتاب آمده : بیایید فرض کنیم ظالمان تاریخ می‌توانستند خود را جای مظلومان تاریخ بگذارند. هر چقدر قوه تخیل قوی‌تر شود، انسان، انسانی‌تر و اخلاقی‌تر می‌شود و همین ابزار و چاقوی دولبه می‌تواند بر ضد خود عمل کند و با مهندسی پیام، انسان اخلاقی را با درام و داستان به سمت عادی‌سازی شر و بی‌اخلاقی رهنمون کند.

در رژیم‌های توتالیتر مقاومتی آشکار یا پنهان در برابر هنر اعم از ادبیات و سینما وجود دارد. چراکه هرچه ادبیات و سینما گسترش پیدا ‌کند، همبستگی انسان‌ها در برابر ظلم، تحقیر و استعمار بیشتر می‌شود. همبستگی عاطفی و روانی برای هر تفکر تمامیت‌خواهی مانند سم است. اصلاً در همین ناحیه است که سینما به ابزار قدرت و ایدئولوژی تبدیل می‌شود. در بستر درام و قصه است که می‌توان رنج مشترک را قابل درک کرد. آن‌هایی که قصه می‌خوانند، به‌واسطه همین رنج مشترک به هم پیوند میخورند.